شاید فکر کنید که دنیای شما و همسرتان، آنقدر با هم تفاوت می‌کند که حرف‌ها و مشکلات‌تان برایش قابل درک نخواهد بود اما اشتباه می‌کنید. اگر شما بخواهید و برایش تلاش کنید، فاصله تفکرات شما و همسرتان کمتر از چیزی خواهد شد که انتظارش را دارید.

نقش مرد داستان‌های عاشقانه را بازی نکنید و فکر نکنید که یک تنه باید جور همه مشکلات را بکشید و نگذارید کسی از آن‌ها خبردار شود. اگر نامزد شما از همین ابتدا در جریان مشکلات‌تان باشد، حتی در صورتی که راه حلی برای‌شان نداشته باشد، درک احساس‌تان برایش آسان‌تر خواهد بود. مشکلات شغلی، مسایل مربوط به زندگی آینده و نگرانی هایتان را با او در میان بگذارید و کمک کنید دید واقع بینانه تری نسبت به سقفی که زیر آن می رود پیدا کند.

اگر موضوعی شما را آزار داده آن را پنهان نکنید. نه با دعوا و نه با تهدید بلکه در کمال دوستی و آرامش خواسته‌تان را به او بگویید. اگر کاری کرده که از آن ناراضی هستید و حرفی زده که شما را ناراحت کرده، سعی کنید بدون به تعویق انداختن این موضوع و انبار کردن ناراحتی‌های‌تان روی هم در موردش با هم صحبت کنید. با زبان خودش وارد بحث شوید و نگذارید که انتقاد شما او را مضطرب یا ناراحت کند.

از ترس ناراحتی او یا ایجاد تنش در زندگی مسئولیت‌هایی که خارج از توا‌ن‌تان هستند یا برای‌تان فشاری غیرقابل تحمل دارند را قبول نکنید. مثلا صرفا برای خوشایند همسر آینده تان به او نگویید که برایش مراسمی خواهید گرفت که همه انگشت به دهان بمانند یا قول اجاره خانه در منطقه ای که در توانتان نیست ندهید. هرگز برای خوشحال کردنش وعده‌ای به او ندهید که عملی کردنش برای‌تان تبدیل به یک استرس بزرگ و فشار روانی شود. غم‌ها و شادی‌های رابطه را با هم تحمل کنید. از این طریق احساسات دیگری را بهتر خواهید شناخت و باعث خواهید شد که هر روز بیشتر از روز قبل به یکدیگر نزدیک شوید.

اگر از گفتن موضوعی هراس دارید و فکر می‌کنید به رابطه شما آسیب می‌زند، سعی کنید که با زبان نامزدتان این حس یا این واقعیت را با او در میان بگذارید. خط قرمزهایش را بشناسید و بفهمید که مطرح کردن این موضوع با چه واژه‌ها و در چه شرایطی به نفع رابطه شما تمام می‌شود. یادتان نرود در دنیای زندگی مشترک، هیچ حرفی نباید ناگفته بماند بلکه باید تمامی حرف‌های‌تان را با زبان و حال و هوای مناسب خودش به زبان بیاورید.

زبان بی‌زبانی را فراموش کنید. مردها و زن‌ها آنقدر تفاوت دارند که حتی گفتن شفاف موضوعات می‌تواند سوء تفاهم‌های زیادی را میان‌شان ایجاد کند. پس با زبان چشم و ابرو با او حرف نزنید.

زمان مناسبی را برای حرف زدن انتخاب کنید. زمانی که خسته از سر کار آمده و یا روز سختی را در خانواده داشته وقت مناسبی برای گفتگو نیست. سعی کنید در شرایطی با او صحبت کنید که آرامش روانی داشته باشد و فضای عاطفی‌ای میان شما حاکم باشد.

اگر به خاطر سکوت‌های طولانی‌تان از احساسات منفی پر شده‌اید، گناهش را بر گردن او نیندازید و با محکوم کردن و انگشت اتهام به سمت او گرفتن این گفت‌وگو را تمام نکنید. فقط احساسات و خواسته‌های‌تان را به همراه دلایل‌شان برایش توضیح دهید. شاید مجبور شوید بارها و بارها در موردش با او صحبت کنید، پس فکر نکنید که یک گفت‌وگوی چند دقیقه‌ای رابطه شما را زیر و رو می‌کند.

اگر خواسته‌ای از او دارید و قرار است کاری برای‌تان انجام دهد، باز هم به او یادآوری کنید و اهمیت این موضوع را برایش به‌طور شفاف توضیح دهید. باز هم باید تاکید کنیم که فضای دعوا و سرزنش را فراهم نکنید و در کمال آرامش با او صحبت کنید تا در مقابل خواسته‌های شما احساس مسئولیت کند.

از احساسات‌تان خجالت نکشید و فکر نکنید که بی‌معنی یا بی‌اهمیت هستند. فکر نکنید که او باید احساسات‌تان را حدس بزند و اگر سکوت کرده است به خاطر این است که به آن‌ها اهمیت نمی‌دهد. با اعتماد به نفس در موردشان با او صحبت کنید. شاید برخی از حرف‌ها‌ی‌تان به‌نظرش عجیب، غریب و اغراق شده باشد پس باید توضیحات‌تان را کامل کنید و بگویید که این مسائل چه تاثیری روی شما می‌گذارد.